In de nieuwste Dying Light-game krijg je flink wat basic informatie, die je in het begin helpt om het vege lijf te redden. Maar Dying Light: The Beast dumpt je mooi wél midden in een stad vol geïnfecteerden, met minstens honderd manieren om het loodje te leggen. En er zijn nog allerlei verborgen gamemechanismen die door de game niet worden uitgelegd.
Ja, er is een tutorial aan het begin, maar Techland’s nieuwe survival-horrorgame verbergt een heleboel tips, trucs en systemen die je pas ontdekt als je er gericht naar op zoek gaat. Om je veel frustratie en “Had ik dat maar eerder geweten”-momenten te besparen verklappen we hier vijf weetjes die de game je niet vertelt, maar die je absoluut nodig hebt om deze zombie-apocalyps te overleven.
Dying Light: The Beast – Tips & Walkthrough
1. Parkour-combo’s maken veel verschil
Sprinten, klimmen, springen: als je Dying Light 2 hebt gespeeld, dan ken je de basisbewegingen van de game wel. Maar The Beast benadrukt niet duidelijk hoe belangrijk het is om combinaties van parkourbewegingen te maken.
Het opbouwen van momentum door wall runs te combineren met objecten vastgrijpen maakt regelmatig het verschil tussen leven en dood. Deze en andere combo’s helpen je om met vloeiende, dynamische bewegingen door de gamewereld heen te vliegen.
Probeer deze combinatie van bewegingen dus zo snel mogelijk onder de knie te krijgen. Later in het spel ga je deze moveset absoluut nodig hebben, en je overlevingskans hangt er in veel situaties letterlijk van af.
2. De nacht is gevaarlijker dan in Dying Light 2 – maar ook veel lucratiever
Veteranen van Dying Light weten dat de game pas écht angstaanjagend wordt zodra de zon ondergaat. Niet alleen omdat het donker is, maar omdat er Volatiles door de straten zwerven, je zicht veel beperkter is en je sneller paniekvoetbal gaat spelen.
Dit mechanisme is één van de redenen dat de serie zo geliefd is. Maar wat de game níet duidelijk maakt, is dat de allerbeste beloningen óók vaak ‘s nachts te vinden zijn.
Zeldzame bruikbare materialen, unieke geïnfecteerde monsters en dubbele XP-bonussen: je komt ze allemaal tegen tijdens nachtelijke verkenningstochten. Blijf je alleen overdag actief? Dan bereik je minder snel een hoger level en mis je een aantal van de beste goodies in het spel.
Tuurlijk loop je meer risico in het donker. Maar als je op tijd de nachtmodus leert beheersen, dan word jij uiteindelijk degene die de monsters angst aanjaagt in plaats van andersom.
3. Crafting is complexer dan ooit tevoren
In de eerdere delen van Dying Light was het genoeg om wat spijkers door een knuppel heen te meppen en je in het gevecht te storten.
Maar The Beast introduceert een gelaagd systeem voor wapenupgrades, waarbij je verschillende schade-effecten kunt combineren.
Steek je vijanden eerst in de fik, zet ze daarna onder stroom terwijl ze over de grond spartelen, en geniet ervan hoe vijanden in de buurt collateral damage oplopen. Ben je een enthousiaste gifmenger? Vergiftig dan een groep zombies en smijt er een molotovcocktail achteraan voor om gigantische schade in de brede omgeving te veroorzaken.
Het crafting-mechanisme van Dying Light: The Beast is dus geen simpele tool, maar een knutselkamer voor creatieve vernietigingsmethoden.
4. Pak menselijke vijanden altijd eerst aan
De geïnfecteerden zijn niet je enige probleem. Menselijke vijanden van rivaliserende facties zijn minstens zo gevaarlijk en handelen bovendien veel tactischer dan zombies.
Ze besluipen je in de flank, gebruiken molotovcocktails om je uit je dekking te verjagen, en zetten zelfs hinderlagen op als je niet oplet.
De game legt nergens uit dat je deze gevechten heel anders moet benaderen dan een gevecht met zombies. Behandel je de menselijke vijanden als gewone walkers? Dan kan je binnen de kortste keren je ingewanden van straat oprapen.
Gebruik tegen mensen stealth, afleidingsmanoeuvres en de voordelen van het terrein. Iemand in een muur met spiezen schoppen of een boobytrap met vuur laten afgaan is net zo bevredigend als een kettingzaag door een zombiehorde heen trekken.
5. Jouw keuzes hebben meer impact dan je denkt
Je zou Dying Light: The Beast kunnen spelen als een rechttoe-rechtaan actiegame, maar zo simpel is het niet.
De beslissingen die je maakt als Kyle Crane hebben echte invloed op het verhaal. En alweer in veel grotere mate dan je uit de tutorial kunt aflezen.
Sidequests uitvoeren en allianties vormen met facties heeft gevolgen die je later in de game voelt. Zelfs de geliefde veilige zones kunnen van eigenaar veranderen, afhankelijk van bij welke groepering jij je aansluit. Dat heeft weer invloed op welke grondstoffen je kunt bemachtigen en met welke vijanden je geconfronteerd wordt.
