Kijk, we weten dat iedereen zit te springen om de volgende duistere en bloederige shooter, maar af en toe wordt de overdaad aan kogels en ingewanden zelfs ons te veel – en Arcadian Days lijkt daar het perfecte tegengif voor te zijn. Het is verfrissend om te zien dat sommige ontwikkelaars verder kijken dan de typische speelstijlen waar we zo aan gewend zijn geraakt, terwijl de volgende RPG met een uitgebreide skill tree elk moment om de hoek kan komen kijken.
Deze game lijkt een ontspannend avontuur te worden met een uitgesproken zachte en langzame aanpak, die alle ruis doorbreekt en je gewoon laat dwalen en een prachtige wereld laat verkennen. Geen grind, geen snelle reflexen vereist – gewoon een meditatieve reis om helemaal in op te gaan. De onthulling benadrukt hoe Arcadian Days een compleet andere filosofie omarmt, vergelijkbaar met games als Stardew Valley gemixt met een beetje Breath of the Wild (tenminste, als je niet tegen Ganondorf vecht).
Als je nu denkt: “hé, dit is gewoon weer zo’n boerderij-sim!”, dan kun je er niet verder naast zitten. Het draait om spelen in je eigen ritme, en het maakt niet uit of dat nu ontdekking, interactie met de wereld of gewoon stilstaan en genieten van het prachtige landschap is.
Stop met veroveren, begin met dwalen
Hoewel de meeste spelers het heerlijk vinden om een checklist af te werken, lijkt Arcadian Days zich daar totaal geen zorgen over te maken. Je vindt er geen traditionele missies, maar wordt vanaf het begin in een wijd open wereld gegooid, met paden om te volgen, geheimen om te onthullen en hartverwarmende personages om te ontmoeten. Geen schurk, geen tikkende tijdbom in je nek, gewoon een wereld die bestaat en op je wacht om erin op te gaan. En voor je het weet, is het drie uur ‘s nachts en is je vrouw boos omdat je zo laat naar bed komt. Blijkbaar blijven sommige dingen toch hetzelfde, ongeacht het genre.
Deze vrijheid in gameplay is een verademing in een industrie vol bombastische, filmische meesterwerken. Dit is niet weer een ‘uitverkorene’-verhaal; het is eenvoudiger, kleiner en misschien net iets herkenbaarder. Het klinkt misschien wat radicaal, zeker omdat 2025 al tot de nok toe gevuld is met blockbusters, maar er is een grens aan hoeveel van dat soort games we aankunnen. We verwelkomen dan ook een game die ons er niet aan herinnert hoe apocalyptisch onze eigen wereld tegenwoordig aanvoelt. Misschien is dit een ander soort ontsnapping – een zonder machtsfantasie.
Waarschijnlijk geen doorsnee Twitch-trend
We zijn het ermee eens: Arcadian Days zal waarschijnlijk niet snel de Twitch-hitlijsten domineren, en het zal bij de meeste gamers in eerste instantie ook niet op de radar staan. Er komen geen grote persconferenties of een enorme stand op het volgende Gamescom-achtige evenement dat bij de meesten al in de agenda staat. We zouden ook stellen dat dit waarschijnlijk niet de bedoeling van de ontwikkelaar was. Dit is door en door een indiegame, en dit soort games raken niet altijd dezelfde snaar als AAA-titels. Ze zijn moedig, staan open voor experimenten en belichamen wat het daadwerkelijk BETEKENT om een videogame te zijn.
Het is een early access-titel die nu al hoge ogen gooit binnen zijn niche. Als ontwikkelaar Larkspur waarmaakt wat ze met Arcadian Days van plan zijn, zou dit kleine spelletje weleens een van die titels kunnen zijn waar men het over tientallen jaren nog over heeft. Niet als een jeugdherinnering, niet als de beste game die ze in jaren hebben gespeeld, maar als een escapistische fantasie, een plek van rust en bezinning die misschien wel de perfecte remedie is tegen een slechte dag op kantoor. En God weet dat we die allemaal weleens hebben.
