Sommige games zijn de digitale versie van een warme deken en een kop thee op een regenachtige dag. De release van The Lonesome Guild, een nieuwe action-RPG van Tiny Bull Studios, is ideaal getimed in deze druiligere maand. Het is een warm, knus avontuur met een schattige prentenboekstijl en een storyline over vriendschap die ook cynische spelers zal ontroeren. Het is alleen jammer dat de gameplay niet dezelfde kwaliteit bereikt als de presentatie.
Een schattig verhaal met een volwassen lading
Het verhaal draait om Ghost, een geest zonder lichaam of herinneringen, die wakker wordt in de wereld van Etere. Die wereld wordt langzaam opgeslokt door een rode mist die de ‘Loneliness’ wordt genoemd. De mist maakt mensen angstig en onzeker, waardoor ze zich van elkaar afkeren. Jij moet zes kleurrijke, half-dierlijke buitenbeentjes bij elkaar brengen om een team te vormen en de boosaardige mist terug te dringen.
De karaktertjes (waaronder een vindingrijke konijnvleermuis en een punkrock-capybara) zijn schattig en sympathiek. De toon van het verhaal is authentiek, en de thema’s over verbinding en gemeenschapszin raken bij mij een gevoelige snaar. Wel is het plot soms nogal voorspelbaar en zijn de dialogen hier en daar een beetje kinderachtig.
Het belangrijkste concept voor de game is dat alles te herleiden is naar vriendschap. Je wordt in The Lonesome Guild namelijk niet vooral sterker door levels te halen, maar door de band met je teamleden op te bouwen. Bij kampvuurtjes praat je met ze en maak je keuzes die jullie vriendschap versterken, en daardoor krijg je stukje bij beetje nieuwe vaardigheden.
Dit is een origineel en intelligent idee, en het maakt dat je een stuk intiemer betrokken raakt bij je team dan in, zeg, een Borderlands 4 of een Baldur’s Gate 3. In de praktijk denk ik wel dat dit systeem nog beter uitgewerkt had kunnen worden. Omdat je bijvoorbeeld ook relatiepunten krijgt door quests uit te voeren, worden die dialoogkeuzes minder belangrijk dan ze hadden kunnen zijn.
Gebrekkige gevechten en saaie puzzels
Een goed idee, maar een matige uitvoering: dat is ook iets wat ik over de gameplay kan zeggen. Je zult in TLG ook moeten vechten, waarbij een team van drie strijders bedient, die je tussendoor kunt wisselen wanneer je wilt. Je kunt coole teamaanvallen en speciale moves uitvoeren, dus tactisch en coöperatief vechten zou een must moeten zijn.
Het probleem is dat de bediening tijdens gevechten gewoon niet lekker loopt. Bewegen gaat log, ontwijkingsmanoeuvres zijn onbetrouwbaar en het lijkt soms net alsof je door stroop loopt. Met deze cute diertjes zou je verwachten dat de combat snel en spannend is, maar hij is juist traag en frustrerend. De meeste gevechten, zelfs die tegen bazen, ontsporen in rammen op de aanvalsknop en hopen dat je dodge deze keer wél werkt.
De puzzels zijn al niet veel beter. Je moet daarbij meestal met je team tegelijk schakelaars omzetten of op drukplaten gaan staan. Dat past natuurlijk leuk in het thema van teamwork, maar de puzzels zijn erg simpel en vormen bijna nooit een echte uitdaging. Ze vormen een welkome afwisseling met de gevechten, maar doorgewinterde puzzelaars zullen er geen voldoening uit halen.
De game blinkt dan wél uit in de presentatie ervan. Etere ziet er prachtig uit, met een kleurrijke cel-shaded stijl die doet denken aan een kinderboek dat tot leven komt. De personages zijn erg expressief, en de muziek past perfect bij elke omgeving die je bezoekt. Maar dan ontdek je gemiste kans nummer zoveel: doordat er geen kaart is die je altijd kunt openen, loop je al snel als een kip zonder kop rond te dwalen.
The Lonesome Guild is een game waar ik graag van zou willen houden. Dit spel is duidelijk met veel liefde gemaakt, en de wereld en de personages zijn echt heel charmant. Maar vanwege de houterige gevechten en de oppervlakkige gameplay zie ik dit geen klassieker worden. Het is een game die als geheel beter is dan de losse onderdelen. Maar dan moet je wel bereid zijn om de duidelijke tekortkomingen in al die onderdelen door de vingers te zien.
Conclusie
The Lonesome Guild is een game met bijna evenveel mankementen als charmes, en ik kan het zeker niet iedereen aanraden. Het authentieke verhaal, de heerlijke kunststijl en de knusse sfeer maken het de moeite waard voor spelers die zin hebben in een mooi avontuur met een ontroerend concept. Zoek je een uitdagende en strak spelende action-RPG met veel technische diepgang? Laat dan maar liggen: je zult je snel gaan ergeren aan de trage gevechten en de simpele gameplay.
Voordelen
Een oprecht en warm verhaal met sterke thema’s over vriendschap en verbinding
Prachtige prentenboekstijl en leuke personageontwerpen
Gezellige en uitnodigende sfeer, versterkt door fijne muziek
Het relatiesysteem is thematisch sterk en origineel opgezet
Nadelen
Gevechten voelen traag en onzuiver aan, vooral het ontwijken is frustrerend
De gameplay, vooral de puzzels en combat, is simpel en mist diepgang
Het verhaal is soms voorspelbaar en het ontbreken van voice-acting maakt de personages minder levendig
Gebrek aan een handige kaart zorgt voor een frustrerende zoektocht tijdens het verkennen
