Op het eerste gezicht lijkt ILA: A Frosty Glide een ideale warme, knusse game om komende winter even helemaal bij weg te dromen. Deze titel is ontwikkeld door Magic Rain Studios en begint met wat een hartverwarmend verhaaltje lijkt. Je speelt als Ila, een jonge heks in opleiding, die op een sprookjesachtig sneeuweiland haar verloren kat Coco probeert terug te vinden.
De warme gamewereld is opgebouwd uit polygonen en herinnert ons daardoor aan klassieke PlayStation-avonturen. En door de rustgevende soundtrack denk je dat je een ontspannen tocht vol ontdekkingen gaat meemaken. Deze charmante designstijl is een duidelijke knipoog naar indiepareltjes als A Short Hike. Maar achter het vriendelijke uiterlijk schuilt een verrassend diepe en emotionele lading.
De zoektocht naar poes Coco blijkt niet zomaar een reddingsmissie te zijn. Het beest is namelijk de laatste tastbare herinnering aan Ila’s overleden moeder, en dat geeft de tocht een intense betekenis. De game verkent op een respectvolle manier gevoelige thema’s als rouw en familierelaties, maar doet dat zonder een gewichtige boodschap te willen overbrengen.
Het hoogtepunt van dit spel: de skatebezem
De gameplay van ILA: A Frosty Glide draait om de “skatebroom”, een bezem waarmee je kunt glijden, vliegen en stunten. Het is veel meer dan een simpele vliegfunctie: het is een heerlijk soepel systeem dat draait om snelheid en momentum. En rondzoeven op deze bezem is met afstand het leukste onderdeel van dit spel.
De makers lieten zich voor de skatebroom inspireren door skateboarden, en dat voel je meteen als Ila erop stapt. Over sneeuwheuvels zweven, door de hemel schieten of met een dreun landen als je een verborgen verzamelobject spot – het voelt allemaal ontzettend goed aan. De besturing is strak en reageert perfect, waardoor je als speler in een hele fijne flow komt.
Slimme extra functies, zoals je bezem in een ijzige rotswand steken om hoger te kunnen springen, maken de wereld verkennen nog leuker. En zodra je items vindt die je bezem extra boosts geven, kom je ook op plekken terecht die eerst onbereikbaar waren. Dat zorgt voor een verslavende loop van ontdekken en upgraden. Zolang je soepel door de koude berglucht glijdt, levert het spel echte magie. Maar jammer genoeg wordt dat gevoel te vaak abrupt onderbroken.
Challenges zijn eerder frustrerend dan leuk
Hoewel ILA: A Frosty Glide overkomt als een rustige, vriendelijke game, zit er een onverwacht scherp randje aan. Regelmatig duiken er lastige platformuitdagingen op die totaal niet passen bij de ontspannen sfeer.
Die moeilijkheidspieken zijn weliswaar uitdagend, maar vaak ook heel frustrerend. En erger nog: ze lijken geen eerlijke test van jouw skills te zijn, maar eerder een resultaat van de technische beperkingen van het spel zelf. De vaste camerahoeken en de polygonale stijl (hoe charmant ook) maken het erg lastig om bij het springen de diepte goed in te schatten. En regelmatig blijft de camera hangen achter een boom of een rots, precies op het moment dat je je zicht absoluut nodig hebt.
Ook bepaalde puzzels roepen irritatie op, omdat ze slecht worden uitgelegd of eisen dat je voorwerpen op onlogische plekken zoekt. In plaats van een leuke wereld te ontdekken ben je dan doelloos aan het rondzwerven.
Dit conflict tussen rust en frustratie komt tot ontploffing tegen het einde van de game. In de releaseversie moesten spelers daar een lange afdaling vol moeilijke sprongen overleven. Eén fout betekende opnieuw beginnen. En voor een game die verder geen echte penalties voor falen heeft, viel dat level erg uit de toon.
De ontwikkelaar heeft gelukkig geluisterd naar de kritiek en een patch uitgebracht die de finale een stuk makkelijker maakt. Dat scheelt veel frustratie, maar het onderstreept wel de kern van het probleem: ILA: A Frosty Glide weet niet zeker of het een ontspannen ontdekkingsgame wil zijn of een uitdagende platformer.
Ons oordeel
ILA: A Frosty Glide is een game met twee gezichten. Het ene moment ervaar je pure vrijheid en plezier dankzij de briljante skatebezem. Het andere moment knal je ongewild tegen bomen, rotsen en frustrerende gameplay-elementen aan.
Op zijn beste momenten is dit, dankzij de muziek, de beweging en het gevoel van snelheid, één van de meest bevredigende indiespellen van het jaar. Maar die magie wordt soms wreed verstoord door vage puzzels en technische mankementen. Met een speelduur van zo’n 3 tot 6 uur is dit winterse avontuur kort maar krachtig. De frustrerende momenten duren daardoor niet lang, maar ze vallen juist extra op.
Voor spelers die houden van verkennen, beweging en een vleugje uitdaging is ILA: A Frosty Glide een heerlijke ervaring, als je tenminste de ruwe randjes kunt accepteren. Maar gamers die puur op zoek zijn naar een schattige, stressvrije game komen misschien van een koude kermis terug.
Pluspunten
- Je verplaatsen per skatebezem is superleuk
- Prachtige, sfeervolle wereld met een warme soundtrack
- Ontroerend verhaal over verlies en familiebanden
- Boeiende wereldverkenning vol geheimen en verzamelobjecten
Minpunten
- Onverwachte moeilijkheidspieken breken met de aangename toon
- Bevat platform- en puzzelsecties met ontwerpfouten
- Cameraproblemen en slechte diepteperceptie
- Korte speelduur voor een vrij prijzig spel
