Megabonk is de nieuwste titel binnen het roguelike-genre, dat ooit groot werd dankzij Vampire Survivors. En deze game probeert gelukkig méér te doen dan gewoon hetzelfde trucje te herhalen. Megabonk vraagt méér van de speler, en daagt je uit om de game op alle mogelijke manieren kapot te maken!
Die instelling geeft al aan dat de makers snappen waarom Vampire Survivors destijds zo’n succes werd. Daar ging het er ook om dat je de game op een gegeven moment te slim af was, met behulp van weloverwogen keuzes en zwaar overpowerede wapens. Megabonk neemt dat idee over en doet er nog een schepje of twee bovenop.
Als je nog nooit zo’n soort game hebt gespeeld, of het alleen van horen zeggen kent: Megabonk werkt grotendeels hetzelfde de rest van het genre, maar dan in 3D. Je begint met een personage dat één speciaal wapen heeft. Daarna is het de bedoeling dat je binnen een bepaalde tijd zoveel mogelijk upgrades verzamelt, de eindbaas verslaat en hopelijk een paar nieuwe opties vrijspeelt.
Er komen constant vijanden op je af, maar jij hoeft je alleen zorgen te maken over in beweging blijven, de missies te voltooien en nieuwe personages te ontgrendelen. Het aanvallen gebeurt namelijk automatisch, en de game geeft je steeds meer manieren om je stats te verbeteren. Totdat je uiteindelijk hele legers vijanden met één schot kunt uitschakelen.
Het 3D-perspectief van Megabonk is verfrissend
Dankzij de switch naar 3D voelt het ineens alsof het genre weer iets nieuws te bieden heeft. Ik heb tientallen uren besteed aan Vampire Survivors, Halls of Torment en Brotato. Op een gegeven moment begon alles een beetje hetzelfde te worden en dacht ik dat ik klaar was met de roguelikes.
Maar blijkbaar was een nieuwe invalshoek precies wat ik nodig had. Ik moest zelfs weer mijn oude Quake-skills afstoffen, zoals bunnyhoppen om sneller te bewegen, terwijl er zwermen vijanden achter me aanzaten. En het is stiekem hilarisch dat Megabonk geen enkele moeite doet om zijn vijanden realistisch te laten bewegen. Als je de camera draait, dan zie je een enorme stapel goblins op je afrazen als een tsunami.
Omdat je voortbeweging eigenlijk het enige is waar je actief controle over hebt, is het fijn dat dat die soepeltjes loopt. Personages reageren snel en nauwkeurig, wat de game geschikt maakt voor spelers met snelle reflexen. Als er ineens een skelet uit de grond komt, of als er een rode aanvalswaarschuwing verschijnt, dan kun je die makkelijk ontwijken. Als je eigen reflexen snel genoeg zijn tenminste.
De moeilijkheidsgraad slaat soms een beetje door
Elke vijand laat XP en wat munten achter waarmee je je personage kunt upgraden. Na elke run begin je opnieuw, maar je houdt er een paar zilveren munten aan over, waarmee je items kunt vrijspelen. De grind is niet heel erg, en zolang je een beetje blijft opletten unlock je regelmatig iets nieuws.
Na het verslaan van een baas speel je een hogere moeilijkheidsgraad van hetzelfde level vrij, en daar wordt het ineens een stuk moeilijker, soms zelfs op een irritante manier. In Tier 3 stond ik opeens tegenover een eindbaas met meer dan 500.000 HP, terwijl de game ondertussen een eindeloze golf aan geesten op me afstuurde. Onmogelijk te verslaan, en dat nadat ik net een halfuur aan het level had besteed.
Maar als het werkt, dan werkt het ook écht
Zodra je een paar goede upgrades te pakken hebt, en als je de juiste wapens en skills weet te combineren, dan wordt Megabonk écht iets bijzonders. De game moedigt je aan om de spelbalans te slopen, en dat bevalt uitstekend.
In één run had ik bijvoorbeeld een aura die zó groot was dat geen enkele vijand me kon bereiken. In een andere slingerde ik met vuurballen, botten en bliksem, waardoor alle vijanden al dood waren voordat ze goed en wel uit de grond waren gekropen.
Hoewel elke run technisch gezien hetzelfde doel heeft, voelt het spel maar zelden repetitief aan. Behalve als ik een hele specifieke build probeerde te bereiken, kwamen er steeds weer verrassende gebeurtenissen en nieuwe spelelementen om de hoek kijken.
De ‘grappige’ memes halen het niveau omlaag
Wel viel me op dat de uitdagingen die je kunt activeren niet veel variatie geven. Veel van die modussen komen erop neer dat het spel moeilijker wordt, maar niet per se interessanter.
De runs worden bovendien moeilijker zonder dat je er als speler iets voor terugkrijgt. Dat botst een beetje met het idee dat je het spel moet kunnen ‘breken’, want het is lastig om zover te komen als je niet eens een goede basisbuild kan bereiken. Iets meer creativiteit in de uitdagingen had het spel een stuk leuker gemaakt.
Er zijn gelukkig ook uitzonderingen. In de twee ‘Hyper’-modussen die ik had vrijgespeeld kwamen er meer vijanden op me af, maar ook werd de schatten goedkoper of verdiende ik sneller XP. Dat was leuk, vooral omdat ik daardoor builds kon maken die volledig ontspoorden. Zoals een aap met een boemerang van bananen die door de upgrades eindeloos bleef rondvliegen.
Megabonk bevat meer dan voldoende content. Er zijn 20 personages om vrij te spelen en tientallen uitdagingen om te voltooien. En sommige designs, zoals een tovenaarsvos of een skelet op een skateboard, vond ik erg tof.
Eerlijk gezegd werd ik wel een beetje moe van alle meme-humor, die overal in het spel terugkomt. Ik snap dat ontwikkelaar Vedinad constant online zit en dat Megabonk populair is bij de TikTok-crowd. Maar moet ik me als casual gamer echt per se door die humor heen worstelen? Bij elke referentie die duidelijk voor Gen Z of Alpha bedoeld is voelde ik me opeens stokoud.
Misschien ligt het aan mijn (gebrek aan) gevoel voor humor, maar als ik tijdens de eindfase de moeilijkheidsgraad “Cooked” bereik, dan vind ik dat eerder flauw dan grappig. En namen als “Scorpionussy” of “Chadbark”, of zelfs mijn favoriete personage “Megachad” (gebaseerd op de bekende spierbonk met grote kin), gaan er waarschijnlijk vooral voor zorgen dat deze game heel snel gedateerd aanvoelt.
Eindoordeel
Megabonk is zeker niet perfect, maar het spel heeft mijn interesse in het roguelike-genre toch op een verrassende manier nieuw leven ingeblazen. De constante chaos en de vrijheid om het spel compleet te ontwrichten maken het erg verslavend. En ondanks de flauwe grappen is het overduidelijk dat Vedinad prima begrijpt wat dit soort games zo aantrekkelijk maakt.
4 van de 5 sterren
Pluspunten:
- Speelt heerlijk, vooral zodra de chaos losbarst
- Laat je lekker het spel kapotmaken en geeft je daar de tools voor
- Er is ontzettend veel te unlocken
Minpunten:
- De meme-humor werkt vaak averechts
- Uitdagingen maken het spel veel moeilijker, zonder extra diepgang
Platform: PC
Ontwikkelaar & uitgever: Vedinad
Releasedatum: 18 september 2025
